Rajastan, het begin

Weer bedankt voor alle berichten uit Nederland, erg leuk!

Delhi; het lijkt geenszins meer op de plek die ik mij herinner. Soms denk ik dat India een charme- offensief is begonnen en in Delhi geloof ik eerst mijn ogen niet. Main Bazar, 15 jaar geleden een belachelijk druk straatje waar je nauwelijks doorheen kwam en waar je voortdurend werd lastig gevallen is nu rustig, (relatief) schoon en de mensen zijn vriendelijk zonder zich veel op te dringen. Nu is het zo dat er over precies een jaar de Commen Wealth Games worden gehouden en dat er grote schoonmaak is in Delhi, maar dit voelt heel vreemd aan. Ik krijg bijna heimwee naar de gekte van weleer… Gelukkig is het in Old Delhi nog steeds een drukte van belang, zeker vlak voor Diwali, het lichtjes feest wat op een soort combinatie van Kerst en Oud en Nieuw lijkt. Er zijn talloze vuurwerkwinkeltjes die goede zaken doen en aangezien het traditie is dat je dan je nieuwe kleren aandoet, is het ook bij de sariwinkels een drukte van belang al kiezen de jongeren er meer en meer voor om gewoon jeans en een t shirt te dragen. Jammer, want de sari’s geven een enorm kleurrijk straatbeeld. Ik kan het me wel voorstellen; ik heb een sari gepast maar het is een crime om aan te trekken en nog erger om in te lopen.

In Old Delhi het Red Fort en de Jami Mashid (moskee) bezocht. Om eerlijk te zijn vind ik de oude gebouwen wel imponant maar vind ik het straatleven boeiender en geniet ik meer van het kijken wat er allemaal gebeurt, hoe het verkeer op onmogelijke manieren zich voortbeweegt, wat er wordt verkocht etc. Het is niet altijd even prettig om te zien; je ziet veel mensen op straat slapen, er wordt gebedeld en op sommige plekken komt de narigheid van een ieder samen en zie je veel mensen met wonden, ledematen die missen etc. Ook de geuren zijn niet altijd even prettig door de riolering die ontbreekt of openligt maar het meest walgelijk zijn wel de mannen die overal urineren waardoor sommige gebieden meer dan een openbaar toilet zijn waar jarenlange urine productie in de muren drijft, brrrr.
Humor is hier ook wel typisch; ik heb nog nooit een Indier zo hard zien lachen als onze levensgevaarlijke riksja chauffeur die helemaal in een deuk lag toen hij een rat zag (look!!!) die vervolgens door een fiets over zijn staart werd gereden. Het is hier echt nooit saai.

In old Delhi ook de kruidenbazar ingeweest. Het is ongelofelijk hoeveel balen kruiden er verhandeld worden en op wat voor een kleine ruimte. De bazar is opgebouwd uit allerlei piepkleine winkeltjes waar de kruiden liggen en verpakt worden. Op veel plekken kun je er nauwelijks langs komen en met name het stof van de rode peper beneemt je de adem en laat je voortdurend niezen. Aangezien het nu bijna Diwali is doen ook de handelaren in noten en gedroogde vruchten goede zaken en staan er lange rijen bij de winkeltjes alwaar kilo’s tegelijk gekocht worden. Een andere versnapering zijn de zoetigheden, vaak gemaakt van geklaarde boter (ghee) en heel veel suiker. Mij maak je er niet blij mee.

Wij zijn uitgenodigd in ons hotel voor een private party waar ook de familie is. We zijn laat omdat we eerst zijn wezen eten in het restaurant waar we iedere dag komen en waar ik mij bijna dagelijks tegoed doe aan murgh chicken en roasted vegetables, yummie. Hier zit je erg prettig op een dakterras en hebben we een aantal dagen aanspraak van Pervat, een Indier die in Delhi werkt en een niet zo’n ideaal gearrangeerd huwelijk heeft maar waar hij weinig last van heeft omdat zijn vrouw in Bangalore woont en hij haar nauwelijks ziet. Ook een Nederlander Ben van 65 ontmoet, ook al met liefdesperikelen die met ons mee is gegaan naar ons hotel. Ons hotel is normaal gesproken strict vegetarisch en er mag geen alcohol gedronken worden maar nu hadden ze voor de alcohol een uitzondering gemaakt en schonken ze royale whiskey-cola’s (die meer naar rum smaakt) waardoor de avond eindigde in een vreugdevolle (geklede) zwemparty in het zwembadje op het dak met zowel Indiers als buitenlanders. Helaas heb ik daarbij mijn voet bezeerd wat mij een antibiotica kuur opleverde (meer dan genoeg voorradig in India) en een enorme zoektocht naar normaal elastisch verband en gaasjes (onmogelijk). Gelukkig hebben ze wel chirurgisch (oog) verband wat wel goed werkt. Verder nog geen ongemakken gehad dus het valt nog mee.

Op adem kunnen komen in Agra, bekend van de Taj Mahal die ik ook nu weer bij zonsopgang heb bezocht samen met Rein. Helaas was er geen mist maar het blijft een prachtig gebouw, zeker van een afstand.
Hier met een riksja nog wat gebouwen bezocht maar wat echt leuk was, was de dhobi walla ofwel de openbare wassalon. Veel was uit Agra wordt door de dhobi walla’s verzameld waarbij de sari’s aan de ene kant van de rivier en de mannenkleding aan de andere kant gewassen wordt. De kleding gaat in enorme aluminium potten die verhit worden en waaraan ze chemicaliën toevoegen. Vervolgens wordt het in de rivier uitgewassen en slaan ze de kleding op een plank die in de rivier staat. Ze doen dit met een energie alsof het hun ergste vijand is die ze proberen dood te slaan dus ik ben nogal voorzichtig met kwetsbare kleding. Na dit ritueel worden de sari’s op het zand (waar ook gewoon de koeien, honden etc lopen en net naast het toiletveldje) gedroogd en uiteindelijk gestreken (met kooltjes) aan het eind van de dag weer teruggegeven. Het blijft voor mij altijd weer indrukwekkend hoe alles hier in zijn werk gaat.

Nu uiteindelijk in Jaipur beland, de toegangspoort tot Rajastan en ook wel bekend als the Pink City. Ik moet het nog steeds rustig aan doen met mijn voet maar ervaar het niet echt als een straf aangezien mijn E book nu eindelijk helemaal goed werkt en we een leuke tuin hebben bij het hotel zodat het in de schaduw ook best vertoeven is. Hier ook weer de nodige gebouwen gezien maar ik verheug me ondertussen vooral op de Pushkar Camel Fair, in mijn vorige reis wel zo ongeveer het hoogte punt.

En binnenkort komt ons eerste bezoek; Sven, Margot, Ossip, Chris en Sonja komen over voor Kerst en Oud en Nieuw.

Ps; de foto’s zijn van (natuurlijk) de Taj Mahal, uitverkoop in de sari winkel en 4 jongetjes die met de geit op de foto wilden (terwijl ik eigenlijk een foto van de troep wilde maken..)

Het blijft heel erg leuk om ook van jullie te horen hoe het gaat dus blijf schrijven!
Groetjes en liefs,
Karin