VS

Hallo allemaal!
Onze eerste week zit erop, het lijkt alsof we al een eeuwigheid onderweg zijn. Ondanks mijn bedenkingen over de VS moet ik zeggen dat het me erg meevalt en vooral de natuur erg mooi is. We hopen natuurlijk dat met jullie ook alles goed is. Email is altijd leuk maar voor privezaken graag het hotmailadres gebruiken.

De aankomst
Na 11uur vliegen naar LA staat in de rij voor de douane ineens een bekende achter me. Bleek de toiletjuffrouw van de Pijpela te zijn en voor het eerst in 20 jaar was ze aardig en hebben we een hele tijd zitten kletsen. Wist niet dat ze het in zich had! Ook bij de douane een blije verassing: een superaardig mens die, toen ze mijn beroep had gevraagd, een heel relaas begon over een 5 jarig kind dat aan de ritalin zit en nu niet meer goed functioneert. Een goed begin dus. Auto gehaald en op weg naar downtown LA. Een bijzondere ervaring want het is superrustig, brede straten en heeeeel veel parkeerplaatsen. Wij werden wel blij van het eten in little tokyo ( wat verder weinig voorstelt) en van het eten in chinatown. Downtown LA lijkt wel een dorp.

Zo'n jetlag kan ook wel zijn voordelen hebben:we zaten om 8.00 uur al aan het ontbijt. Broadway, Beverly hills, Monica en Venice beach bezocht. Afstanden zijn enorm, het lijkt verder wel een hele grote provinciestad. Vreemd. Verder veel zwervers. Ik werd aangesproken op straat door een man die wel een beetje naar de alcohol rook, wat are you doing? I am witling for my boyfriend. I think you are bluffing. I am à Mexican gangster and this is my country. I have to tell you, you look beautiful. Ik moest er erg om lachen.
Rein is nog steeds niet lekker dus geen stapavonden hier maar lekker vroeg naar bed.

Doorgereden naar Palm Springs, een stadje midden in de woestijn waar de rijken hun winters doorbrengen. Mooie huizen, prachtige omgeving tussen de bergen en een overdaad aan bijzondere oude mensen die hier graag rondlopen met afschuwelijk uitgedoste kleine hondjes. Hier ook voor het eerst een uurtje bij het zwembad gelegen en de volgende ochtend om
9. 00 uur al te paard door het indianenreservaat, echt supergaaf om door het dorre woestijnlandschap te rijden, op dit uur van de dag al warm.
Lange dag in de auto, ook weer door woestijn met de bergen voor of naast ons met uiteindelijk een lang stuk langs de coloradorivier. Onderweg in een ouderwetse diner wat gegeten. Je kunt je niet voorstellen dat dit soort plekken nog steeds bestaan.
Na alle rust en natuur, ineens in THE middle of nowhere ineens hoege casinohotels waar wij ook de nacht voor heel weinig geld in een 4 sterrenhotel doorbrachten. En nee, geen cent vergokt. Ik had nog wel een heleboel kleingeld maar ze willen cash geld of creditcards. Helaas.

Grand canyon: alweer voor zonsopgang op en onderweg naar de grand canyon een origineel stuk van route 66 gereden. In de dorpjes af en toe winkeltjes. Met enorm veel prullaria over route 66, wel grappig om te zien. Sommigen hebben er echt werk van gemaakt met de oudebenzinepompen voor de deur, een caddilac of iets anders erbij en natuurlijk in een oud gebouw. Anderen hebben een oud uitziende façade neergezet maar bij nadere inspectie bleek de achterkant gewoon uit paardenstallen te bestaan. Uiteindelijk toch de hoofdweg op naar de grand canyon. We verwachten al van verre ketste kunnen zien maar dat bleek dusniet zo. Entree is goedkoop, ongeveer 17,- .

De Grand Canyon van alle kanten bekeken; langs de rand gelopen, zonsondergang vanaf speciaal punt, zonsopgang vanaf een ander punt, wandeling een stuk naar benden en weer omhoog en als klap op de vuurpijl heb ik Rein maar vast zijn verjaardagscadeau gegeven en zijn we er per heli overheen gevlogen. Ik was de bofferd die naast de piloot mocht zitten, niet echt fijn als je last hebt van hoogte en dieptevrees en je niets hebt om je aan vast te houden en dat ding loopt te schudden. Ik had nog een paar spieren die geen pijn deden van het wandelen of paardrijden maar door de angst was ik nu totaal verstijfd. Buiten dat was het echt fantastisch!

Ondertussen het reisschema wat de meeste mensen volgen losgelaten omdat we Arizona wel erg leuk vinden en via Sedona waar we weer mooie rotsen konden zien naar Phoenix gereisd. Ondertussen ook nog 100 dollar verdiend door te gaan kijken bij een time share voor vakantiehuizen. Wat een oplichterij maar interessant om eens mee te maken.
De Nederlanders hebben hier trouwens een bijzondere reputatie: de conservatieven gebruiken het als voorbeeld waar ouderen armbanden moeten dragen als ze geen euthanasie willen! Het blijven toch wel bijzondere mensen.

Wij gaan weer op pad dus tot gauw!