kolkata / calcutta

Hallo allemaal, het is een tijd niet gelukt om te internetten dus daarom nu met vertraging de verslagen van de laatste weken. Wij gaan morgen de grens over met Bhutan en het is onduidelijk of we daar bereikbaar zijn via mail of telefoon (Nederlandse nummer).

Tot gauw,
Liefs Karin en groetjes van Rein


Kolkata

Waanzinnig veel van alles; lawaai, narigheid, smerigheid maar ook ontzettend bijzonder omdat er zo ontzettend veel gebeurd en er continu een aanslag op je zintuigen wordt gepleegd. Wel weer eens lekker na alle rust in het zuiden.

Wij zijn vooral veel in de oude wijken geweest. Alleen al om er te komen heb je veel beschermengelen nodig die je door het verkeer loodsen. Als voetganger ben je echt helemaal niets en moet je voortdurend opletten dat je niet van je voeten wordt gereden door handkarren, loopriksja’s, fietsriksja’s, brommers, auto’s of taxi’s. Ze maken allemaal zoveel mogelijk lawaai zodat je uiteindelijk niet meer doorhebt of ze nou voor jou toeteren of niet en om de chaos compleet te maken wisselen ze ook nog eens de verkeersrichting per paar uur. Bij de grotere oversteekplaatsen probeert de politie het verkeer in banen te leiden: voor de voetgangers wordt een touw gehouden zodat ze niet gaan oversteken en als het stoplicht voor voetgangers groen aangeeft, gaat het touw naar beneden en komt vervolgens het verkeer van de zijstraat op je ingereden. Complete waanzin. Het is dan ook niet gek dat ze tempeltjes bij oversteekplaatsen neerzetten.

In de oude stadsgedeelten zie je de mensen op straat wonen, sowieso zie je overal in India wel her en der mensen op straat liggen, vaak op de meest ongemakkelijke plekken als midden op de stoep, over 4 traptreden, net naast de straat waar je alle uitlaatgassen over je heen krijgt etc. Hier zat ik mij te verwonderen over een man die ook weer midden op het looppad lag. Een andere man komt op hem af, ik dacht nog; ‘misschien is hij gewond oid” maar tot mijn verbijstering jatte hij de schoenen van de man die op straat lag. Hij liep ermee weg maar werd in de kraag gevat door wat omstanders en dus kreeg de man die op de stoep lag, zijn schoenen weer terug. Waarschijnlijk heeft hij helemaal niet doorgehad dat hij ze ooit kwijt was…

Verderop is ineens de straat geblokkeerd door allemaal vrachtwagens. Het blijkt een soort markt te zijn waarbij allemaal bananen en bladeren op straat zijn gekiept waardoor er zelfs lopend bijna geen doorkomen aan is. Even verder hebben ze hetzelfde gedaan met sinaasappelen die vervolgens opgestapeld worden.
Howrah Bridge is ook een topper met al het verkeer in al zijn soorten wat erover heen gaat. Alleen hier zou je uren kunnen doorbrengen om te kijken wat er allemaal gebeurt. Eronder is de bloemenmarkt waar vooral de slingers voor de tempels gemaakt en verkocht worden. Bloempje voor bloempje worden ze aan een draad geregen en hier ligt het er vol van. Wel prettig dat het dan voor de verandering eens lekker ruikt want ook hier is het weer geen feest. Vergeleken met de vorige keer is er al wel veel verbetert en zijn er hier en daar toiletten en stroomt het water op een aantal plekken uit een soort brandweerkranen waar mensen zich midden op straat wassen, de was doen of de riksja wassen.

Dit zijn zomaar een paar impressies van de stad. Dit is nog zonder de duizenden stalletjes waar je alles kunt kopen van de meest lekkere jus d orange voor R20, etenswaren, kleding, wapens, sieraden, etc en waar de kapper op straat staat evenals de orenschoonmaker als de fruitverkoper, schoenpoetser, krantverkoper, bedelaar al dan niet met eigen of gehuurde kinderen, riksja’s etc.

Hier worden ook nog de loopriksja’s gebruikt, mannen die vaak op blote voeten mensen of dingen vervoeren en bekend van het boek de City of Joy. Je ziet ze verder nergens anders in India. Ik dacht dat ze nu vooral gebruikt werden door toeristen maar niets blijkt minder waar; bijna alleen maar lokalen gebruiken ze en in de moessontijd wanneer half Calcutta onder water staat, is het de enige manier van vervoer.
Ook nog op een plek geweest waar ze allemaal Durghabeelden maken voor een festival. Het hele jaar zijn ze ermee bezig. Nu was het niet zo lang geleden geweest en waren ze ze aan het maken van stro en ongebakken klei. Uiteindelijk worden ze geverfd en aangekleed en na het festival in de Ganges gegooid.

Gelukkig kun je je af en toe ook nog even terugtrekken uit deze gekte. In de namiddag gingen we wat drinken bij Flurry’s, een oude koffietent waar ze nu ook heerlijke espresso met slagroom hebben of bij het Fairlawn Hotel voor een kop koffie of een biertje.
Na een week een treinticket geboekt naar Darjeeling. We hebben waitinglist tickets maar dat zou geen probleem zijn is ons verteld….