aankomst in Venezuela
Door: Karin
Blijf op de hoogte en volg Karin
14 Mei 2012 | Venezuela, Ciudad Bolívar
Venezuela
Wat een cultuurshock!
Nadat we in de VS grondig waren onderzocht op explosieven, op weg naar Venezuela. Alleen al de immigratie was een belevenis. Nadat alle standaardvragen ( in mijn beste Spaans) waren beantwoord, vertelde de ambtenaar dat we op het vliegveld geld konden wisselen, 1 dollar tegen 4,3 bolivar ( officiële wisselkoers). Ik bedank de man voor de informatie waarop hij zegt dat hijzelf kan wisselen tegen 7,8 bolivar! Ik geloof mijn oren niet en zeg dat ik hier niet wissel. Kijkt ie me raar aan en zegt hij: nee, niet hier maar in de toiletten, hier hangen overal camera's. Toch maar niet gedaan...
Wel in het vliegtuig mensen tegengekomen die hier bekend waren. De jongen werkt hier als gids dus wij maar meteen gevraagd waar we konden wisselen. Zijn we door de douane waar we met ze meelopen, komen er ineens allemaal agenten oid op hem afgelopen. Dat is wel even schrikken dus wij er maar achter gaan lopen, bleek dat hij ze allemaal kende vanwege zijn werk. Nou, toen stelden wij onszelf maar voor als hun nieuwe vrienden haha. 2 uur op het vliegveld gezeten met onze nieuwe vrienden, wachtend op de geldhandelaar die uiteindelijk ook kwam en maar meteen 500 dollar gewisseld (gewoon open bloot). Het blijft toch spannend want je moet er maar op vertrouwen dat het goed gaat. Omdat wij vrienden waren van George, kregen we 9 bolivar tegen 1 dollar. Het scheelt en stuk want het is hier duur. Een big Mac ( niet dat ik die eet!) kost 60 bolivar!
Meer spanning en actie dan in onze hele tijd in de VS.
Caracas zelf is geen feest: het is een soort combinatie van de smerigheid van Azië gecombineerd net de lelijke sovjetbouw. Daarbij komt nog dat het gevaarlijk is: het centrum is overdag een zona roja, ofwel gevaarlijk en 's avonds kun je echt bijna nergens rondlopen. Ons hotel ligt in een relatief goede wijk en wij kunnen nog lopend naar een restaurant in een winkelcentrum komen maar dat is het dan. In de avond moet je overal een taxi naartoe nemen en echt voor de deur af laten zetten. Met de taxi's moet je dan weer voorzichtig zijn want er zijn vooral veel niet officiële die nogal eens mensen beroven of ontvoeren. Bij de politie hoef je niet te komen want die zijn ook door en door corrupt en zijn er sommige plaatsen vooral op uit om geld te krijgen. Alleen onze buurtpolitie schijnt ok te zijn. Wij hebben dus alle spullen maar in de kluis gegooid en er maar van uit gegaan dat dat wel veilig was (volgens onze geldhandelaar jat 95% van de mensen als ze een kans krijgen) en zonder sieraden en telefoon op pad gegaan. Een mooie rit gemaakt met een vrij nieuwe kabelbaan naar een berg waarbij je mooi uitzicht hebt op de stad en heerlijk gegeten. We hadden gelezen dat er een wijkje was waar je heerlijk tapa's kunt eten dus wij er naartoe. Ik had me voorgesteld dat daar een leuk pleintje zou zijn met bomen en restaurantjes maar er stond een leeg winkelcentrum en troep haha. Uiteindelijk wel een restaurant gevonden maar helaas binnen eten in een lelijke straat. Wel heerlijk!
Buiten de criminaliteit lijkt vooral het verkeer het meest waar je mee op moet letten. In de VS stopte iedereen voor elk stopteken, ook al had je al een half uur geen enkele auto gezien. In Caracas ben je je leven niet zeker. Er bestaan wel zebra's maar die lijken vooral bedoeld om je er zo hard mogelijk en onder luid getoeter vanaf te rijden, ook als het voetgangerslicht op groen en hun licht op rood, we hebben een paar x kunnen springen. Verder moet je ook nog opletten op de gaten en bulten op het trottoir, het blijft een hele belevenis!
Ook hier moest natuurlijk het nachtleven onderzocht worden en ons per hoteltaxi af laten leveren bij een salsaclub ( met goede reputatie) De wijk waar die ligt is in de avond absoluut onveilig en waar benoemd wordt dat het een garantie is om beroofd te worden ( al dan niet door de politie) Er valt nergens een toerist te bekennen maar we kwamen wel een Venezuelaan tegen die overal met een band meereisde en met hem mijn goede Spaans kunnen oefenen. Na een paar drankjes vielen we niet meer op tussen de andere salsadansers ( we waren echt goed ....) en uiteindelijk verstoorde de politie ons feestje door de tent te sluiten. Natuurlijk weet je dat je met de officiële taxi naar huis moet maar netjes thuisgebracht in een wel zeer brakke taxi (hier wel Amerikaanse auto's uit de jaren 60 of nog eerder aan de staat te zien). De clubs zorgen ervoor dat je met betrouwbare mensen meegaat. De volgende dag was nog vreemder want daar was de ingang van de club onder in een parkeergarage! Maar goed dat we dit wisten want anders schrik je je naar. Binnen enorme strenge beveiliging en controle op wapens, werden er mensen met groepen bewapende beveiligers naartoe gebracht maar eenmaal binnen was het weer superrelaxed. Alles weer gezien, de volgende dag nog even per busje naar een dorpje geweest dat net buiten Caracas ligt om te lunchen en toen was het alweer tijd om te vertrekken.
Met de bus naar Cuidad Bolivar vertrokken om van daaruit een tour te boeken naar de Angel Falls. Gelukkig geen chaotisch busstation maar een superefficiente waar een gemiddelde luchthaven nog aan kan tippen. Ook de bus was prima, met heel veel beenruimte en een heeeeeel koude airco. Ik lag dus in de bus met t shirt, trui,fleece, sarong, sjaal en jas over benen en ondertussen nog bankkaarten en geld over het hele lichaam verspreid omdat we vlak voordat we gingen vertrekken te horen kregen dat we in konvooi zouden rijden tot een bepaald punt omdat er bussen werden aangehouden en compleet werden beroofd. Tja, het reizen is hier niet altijd makkelijk.
Na een busreis van 11 uur aangekomen bij een superleuk guesthouse in een koloniaal huis. Het is er een graad of 33 dus tijd voor een siësta in de middag om daarna lekker langs de rivier te slenteren en lekker te eten. Vergissing! Hier was alles al vroeg dicht en dus hadden we de keuze uit kip of kip met rijst. Tja...Vervolgens was de sleutel van de koelkast zoek en dus liggen we lekker vroeg op bed en kunnen we morgenochtend vroeg op pad.
Tot zover onze belevenissen in Venezuela. Het is ook wel weer eens leuk om overal moeite voor te doen...
En uiteraard blijven we voorzichtig!
Liefs en tot horens,
Karin en Rein
Wat een cultuurshock!
Nadat we in de VS grondig waren onderzocht op explosieven, op weg naar Venezuela. Alleen al de immigratie was een belevenis. Nadat alle standaardvragen ( in mijn beste Spaans) waren beantwoord, vertelde de ambtenaar dat we op het vliegveld geld konden wisselen, 1 dollar tegen 4,3 bolivar ( officiële wisselkoers). Ik bedank de man voor de informatie waarop hij zegt dat hijzelf kan wisselen tegen 7,8 bolivar! Ik geloof mijn oren niet en zeg dat ik hier niet wissel. Kijkt ie me raar aan en zegt hij: nee, niet hier maar in de toiletten, hier hangen overal camera's. Toch maar niet gedaan...
Wel in het vliegtuig mensen tegengekomen die hier bekend waren. De jongen werkt hier als gids dus wij maar meteen gevraagd waar we konden wisselen. Zijn we door de douane waar we met ze meelopen, komen er ineens allemaal agenten oid op hem afgelopen. Dat is wel even schrikken dus wij er maar achter gaan lopen, bleek dat hij ze allemaal kende vanwege zijn werk. Nou, toen stelden wij onszelf maar voor als hun nieuwe vrienden haha. 2 uur op het vliegveld gezeten met onze nieuwe vrienden, wachtend op de geldhandelaar die uiteindelijk ook kwam en maar meteen 500 dollar gewisseld (gewoon open bloot). Het blijft toch spannend want je moet er maar op vertrouwen dat het goed gaat. Omdat wij vrienden waren van George, kregen we 9 bolivar tegen 1 dollar. Het scheelt en stuk want het is hier duur. Een big Mac ( niet dat ik die eet!) kost 60 bolivar!
Meer spanning en actie dan in onze hele tijd in de VS.
Caracas zelf is geen feest: het is een soort combinatie van de smerigheid van Azië gecombineerd net de lelijke sovjetbouw. Daarbij komt nog dat het gevaarlijk is: het centrum is overdag een zona roja, ofwel gevaarlijk en 's avonds kun je echt bijna nergens rondlopen. Ons hotel ligt in een relatief goede wijk en wij kunnen nog lopend naar een restaurant in een winkelcentrum komen maar dat is het dan. In de avond moet je overal een taxi naartoe nemen en echt voor de deur af laten zetten. Met de taxi's moet je dan weer voorzichtig zijn want er zijn vooral veel niet officiële die nogal eens mensen beroven of ontvoeren. Bij de politie hoef je niet te komen want die zijn ook door en door corrupt en zijn er sommige plaatsen vooral op uit om geld te krijgen. Alleen onze buurtpolitie schijnt ok te zijn. Wij hebben dus alle spullen maar in de kluis gegooid en er maar van uit gegaan dat dat wel veilig was (volgens onze geldhandelaar jat 95% van de mensen als ze een kans krijgen) en zonder sieraden en telefoon op pad gegaan. Een mooie rit gemaakt met een vrij nieuwe kabelbaan naar een berg waarbij je mooi uitzicht hebt op de stad en heerlijk gegeten. We hadden gelezen dat er een wijkje was waar je heerlijk tapa's kunt eten dus wij er naartoe. Ik had me voorgesteld dat daar een leuk pleintje zou zijn met bomen en restaurantjes maar er stond een leeg winkelcentrum en troep haha. Uiteindelijk wel een restaurant gevonden maar helaas binnen eten in een lelijke straat. Wel heerlijk!
Buiten de criminaliteit lijkt vooral het verkeer het meest waar je mee op moet letten. In de VS stopte iedereen voor elk stopteken, ook al had je al een half uur geen enkele auto gezien. In Caracas ben je je leven niet zeker. Er bestaan wel zebra's maar die lijken vooral bedoeld om je er zo hard mogelijk en onder luid getoeter vanaf te rijden, ook als het voetgangerslicht op groen en hun licht op rood, we hebben een paar x kunnen springen. Verder moet je ook nog opletten op de gaten en bulten op het trottoir, het blijft een hele belevenis!
Ook hier moest natuurlijk het nachtleven onderzocht worden en ons per hoteltaxi af laten leveren bij een salsaclub ( met goede reputatie) De wijk waar die ligt is in de avond absoluut onveilig en waar benoemd wordt dat het een garantie is om beroofd te worden ( al dan niet door de politie) Er valt nergens een toerist te bekennen maar we kwamen wel een Venezuelaan tegen die overal met een band meereisde en met hem mijn goede Spaans kunnen oefenen. Na een paar drankjes vielen we niet meer op tussen de andere salsadansers ( we waren echt goed ....) en uiteindelijk verstoorde de politie ons feestje door de tent te sluiten. Natuurlijk weet je dat je met de officiële taxi naar huis moet maar netjes thuisgebracht in een wel zeer brakke taxi (hier wel Amerikaanse auto's uit de jaren 60 of nog eerder aan de staat te zien). De clubs zorgen ervoor dat je met betrouwbare mensen meegaat. De volgende dag was nog vreemder want daar was de ingang van de club onder in een parkeergarage! Maar goed dat we dit wisten want anders schrik je je naar. Binnen enorme strenge beveiliging en controle op wapens, werden er mensen met groepen bewapende beveiligers naartoe gebracht maar eenmaal binnen was het weer superrelaxed. Alles weer gezien, de volgende dag nog even per busje naar een dorpje geweest dat net buiten Caracas ligt om te lunchen en toen was het alweer tijd om te vertrekken.
Met de bus naar Cuidad Bolivar vertrokken om van daaruit een tour te boeken naar de Angel Falls. Gelukkig geen chaotisch busstation maar een superefficiente waar een gemiddelde luchthaven nog aan kan tippen. Ook de bus was prima, met heel veel beenruimte en een heeeeeel koude airco. Ik lag dus in de bus met t shirt, trui,fleece, sarong, sjaal en jas over benen en ondertussen nog bankkaarten en geld over het hele lichaam verspreid omdat we vlak voordat we gingen vertrekken te horen kregen dat we in konvooi zouden rijden tot een bepaald punt omdat er bussen werden aangehouden en compleet werden beroofd. Tja, het reizen is hier niet altijd makkelijk.
Na een busreis van 11 uur aangekomen bij een superleuk guesthouse in een koloniaal huis. Het is er een graad of 33 dus tijd voor een siësta in de middag om daarna lekker langs de rivier te slenteren en lekker te eten. Vergissing! Hier was alles al vroeg dicht en dus hadden we de keuze uit kip of kip met rijst. Tja...Vervolgens was de sleutel van de koelkast zoek en dus liggen we lekker vroeg op bed en kunnen we morgenochtend vroeg op pad.
Tot zover onze belevenissen in Venezuela. Het is ook wel weer eens leuk om overal moeite voor te doen...
En uiteraard blijven we voorzichtig!
Liefs en tot horens,
Karin en Rein
-
15 Mei 2012 - 08:19
Ben:
Dit klinkt al meer als avontuurlijk op reis en wat je schrijft bevestigt maar weer de slechte reputatie van het land op het gebied van veiligheid. Hopelijk blijven jullie gevrijwaard van agressieve narigheid en ga je genieten van een schitterend land! -
15 Mei 2012 - 10:43
Je Wijf:
Nou , liefje, ik heb de lonely planet echt niet nodig, want jij bent stukken beter:-):-)
Klinkt allemaal heel ontspannen en veilig(not), mijn hemeltje zeg.Ik krijg er acuut een strakke sluitspier van.ik zou echt helemaal para worden, als ik dat allemaal zo lees.Alleen moet je daar dus blijkbaar nooit naar toe gaan, dans compleet helder.:-)
Doe a.ub voorzichtig, want vindt dit mar niks .
Vrrl avontrru, spanning, sensatie gewenst, maar vooral van de natuur, en de cultuur.:-):-0
Dag Lieverds,
Zaterdag 19 mei erg vroeg in de ochtend, vlie ik naar Athene.
Ik principe kom ik 26 juli, terug, mogelijk iets eerder.
Dan blijf ik hier 3 weken en ben ik tot 30 oktober weer pleiite, mogelijk tussen door nog terug. Even kijken hoe het allemaal gaat (mbt pijn, herstart behandeling of niet, ed ).
Ik heb skype, alleen weet nog niet hoe het werkt, dus hoop dat mijn achter buur man me kan helpen voordat ik vertrek.
Hele dikke kus voor beiden
-
15 Mei 2012 - 13:57
Maarten:
Doen jullie ook voorzichtig, want het lijkt daar verdomd veel op Afghanistan zo te lezen!
Rein is zeker ergens anders gaan zitten toen jij het zo koud had in die bus? -
20 Mei 2012 - 10:42
Marlie:
Hallo avonturiers.
Het lijkt wel of ik in een spannende film terecht ben gekomen als ik je verslag lees en een groot contrast met de VS. Maar je/jullie wilden avontuur en dat is er. Hoop dat je/jullie niet in de problemen komen .Het lijkt erop of dat de kunst blijft.
Wij zijn net terug uit weekje Lesbos wat inspannend was (lees wandelen) en ontspannend (lees zon en terras)
Zie dat er nog een verslag is dus ga ik dat even lezen, lfs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
