Colombia
Door: Karin
Blijf op de hoogte en volg Karin
08 Juni 2012 | Colombia, Santa Marta
Een tijdje niet geschreven dus weer een lang verhaal....
Na een lange tocht met heel veel checkpoints ( waar we overigens niet werden gecontroleerd), uiteindelijk aangekomen in Colombia. De checkpoints waren er niet voor niets want er bleken net 12 militairen door de FARC vermoord in het grensgebied met Venezuela. De FARC is op de meeste plaatsen nagenoeg verdreven zodat het reizen in Colombia nu relatief veilig is.
In Pamplona, een stad met ongeveer 50.000 inwoners, onze intrek genomen in een behoorlijk basic hostel. We zijn behalve bij de georganiseerde tours in Venezuela, bijna geen andere reiziger tegengekomen en in dit deel van Colombia is dat niet anders.
De eerste indruk is goed: mooie natuur, bergen afgewisseld met groen, meer huizen gebouwd in traditionele stijl en de mensen lijken opgewekter en spreken je veel meer aan.
In Pamplona ook maar meteen gekeken hoe het nou zit met dat Colombiaanse uitgaansleven. Nou, dat zit wel goed. Er zijn heel veel vooral jongeren die op de pleinen bij elkaar komen om wat te drinken, je hebt vage drinklokalen waar vooral de wat meer verlepte mannen naartoe gaan en dan een paar meer trendy bars waar je heeeeele sterke cocktails drinkt. Na een paar cocktails vonden we weer dat we heel goed konden dansen dus dat maar weer uitgeprobeerd in de lokale salsaclub. Het leuke is dat er regelmatig van danspartner wordt gewisseld zodat je ook met mannen / vrouwen danst die het net iets anders dansen dan dat wij doen. Heel gezellig.
Vervolgens voor wat welverdiende rust naar 2 heel oude dorpjes geweest waar niets te beleven was. Ook wel lekker: op zoek naar eetbaar ontbijt( valt niet mee want bijna overal zit kaas in), goede koffie, heeeeerlijke fruitsapjes met nogal wat onbekende vruchten, wandeling gemaakt over eeuwenoud pad naar een nog ouder dorp, op de plaza bekijken hoe de rest zijn dag doorbrengt, kijken waar je s avonds kunt eten en weer vroeg naar bed.
Ik heb al lange tijd last van mijn knie dus zelf afgezien van de adventuresports die je er in de buurt kon doen. Rein is nog wel wezen raften op een rivier waar ze onder meer rapids klasse 4-5 hadden. De raft flipte en Rein kwam met een gat in zijn hoofd en pijn in lijf weer terug ( en ja, hij had wel helm op en zwemvest). Je laat ze 1 dag alleen....
Zodoende waren het rustige dagen in Bogota. Hier weer eens wat musea bezocht. Van mijn vorige trip wist ik nog dat het Goudmuseum echt fantastisch was dus hier weer geweest en naar het Boteromuseum, altijd leuk.
We zaten in een leuk hotelletje in de oudste wijk van Bogota, net naast een piepklein pleintje waar de studenten s avonds buiten drinken. Ook Bogota is goed schoongeveegd en je kunt hier nu ook s avonds redelijk rondlopen. Op iedere hoek staan militairen en / of politie, die erg behulpzaam zijn. Behalve dit oude wijkje zijn er niet veel oude gebouwen bewaard gebleven dus erg mooi is het niet. Dat het vaak regent en koud is verhoogt de pret niet.
Bij een wandeling door de wijk aan het eind van de middag stuitten wij op een plek met live muziek. Wij naar binnen, bleek het een winkel die 25 jaar bestond. We kregen een whisky aangeboden ( bah), genoten van de muziek en kwamen aan de praat met de lokalen, waaronder een voormalige minister die ons heel graag mee uit wilde nemen. Wij "wonnen" koffie omdat Rein zijn copie van zijn paspoort kon laten zien, ik moest een prijsuitreiking doen en uiteindelijk belandden we met een hele groep medewerkers van een grote bank, bij een salsa club (en dat op mijn wandelschoenen haha). Het feest was er niet minder om.
Uiteindelijk naar Medellin gegaan, in het verleden vooral bekend van het drugskartel van Pablo Escobar. Nu is het gewoon een niet erg mooie grote stad. Het weer is hier heerlijk en omdat Rein nog niet de oude is, is het hier best vertoeven in een hostel met zwembad.
Hier nog wel een bijzondere Escobar excursie gemaakt met als hoogtepunt op bezoek bij Roberto Escobar, de broer van Pablo. Roberto heeft 12 jaar vastgezeten in verband met zijn werk voor het kartel waar hij de boekhouder was. De regering heeft bijna alles geconfisqueerd van de familie maar Roberto woont nu in een voormalig vluchthuis, inclusief geheime ruimte en kogelgaten in de muur. Ook staat er een bureau met geheime lades waar 2 miljoen dollar in past. Het is echt heel bijzonder om bij zo'n berucht persoon op bezoek te gaan en met hem te praten.
Het geld van de tours besteed hij nu aan een fonds voor de armen. Ik denk dat de regering niet al het geld gevonden heeft van de familie :-). Pablo zou over de hele wereld bergplaatsen hebben met geld waar alleen hij en 1 vertrouweling van wisten. Diegene is vermoord en Pablo uiteindelijk ook waardoor er ws nog veel geld ligt. Men zegt dat er uiteindelijk 1 miljoen mensen direct of indirect voor het kartel werkten. Ongelooflijk dat daar niets van is overgebleven, bijna iedereen is vermoord of zit vast.
Wij gaan aan ons laatste stuk beginnen en de stranden verkennen.
Liefs en tot over een paar weken,
Karin en Rein
-
10 Juni 2012 - 09:10
Maarten:
Leuk verslag.
Gaat het inmiddels wat beter met Rein? Jij hebt natuurlijk al jaren een klutsknie, maar misschien zou je er eens naar moeten laten kijken straks in NL. Ach waar bemoei ik me mee.
Mooi stel zijn jullie samen! Maar ach, ook zonder je uit te sloven kun je het goed naar de zin hebben, toch?
Vandaag 10 juni en dus de staatsloterij! Pauline heeft het lot, maar ik heb geen nummer van haar gekregen! Dus zullen we ws ook niets winnen hahaha! Mocht Pauline in eens gaan emigreren, dan weet ik genoeg!
Ik hoop dat jullie nog een paar leuke weken hebben in Colombia.
Mijn cursus die zaterdag moet beginnen staat weer eens op losse schroeven en 12 slaapcontainers zijn om veiligheidsredenen afgekeurd en mogelijk moet de helft van ons weg uit Kunduz.
Er is hier altijd spanning, is het niet om de dreigingen/aanslagen dan is het wel om zulke dingen.
Tot over een week of 6 in Nederland -
12 Juni 2012 - 09:57
Ben:
Ha Karin en Rein,
Colombia lijkt me een weergaloos land, wat is jullie idee er van? Constant gevoel van jaloezie laat zich niet makkelijk beteugelen.... Hopelijk genieten jullie nog een paar maanden van de lege agenda en de warmte van Zuid Amerika, want hier is het helmaal naadje....
Tot gauw weer! -
27 Juni 2012 - 17:41
Marlie:
Hehehehe. ik had net nadat ik de mail gehad had een reactie geschreven maar die is niet geplaatst. Ik denk dat er gecensureerd is. In ieder geval blijf ik je verslagen net een spannend boek vinden. Maar aan dat boek komt bijna een einde geloof ik. Dan is er weer tijd voor de spanning en sensatie in het Haagse ofzo. Hoop dat jullie nog leuke dagen gehad hebben en hoop jullie gauw te zien, liefs Marlie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley