van Goa naar Kerala
Door: karin
Blijf op de hoogte en volg Karin
26 Januari 2010 | India, Trivandrum
Hallo allemaal,
Omdat onze trip naar Hampi niet doorging, moesten we ineens gaan nadenken wat we dan wilden gaan doen. Ook als je veel tijd hebt om te reizen, heb je toch vaak nog haast en wij moesten 14 januari in Kerala zijn dus we moesten wel wat doorreizen.
Uiteindelijk hebben we gekozen voor Bangalore. De IT sector is hier gigantisch en wij wilden daar wel wat van zien. Helaas, ondanks dat het de meest “westerse”stad zou zijn, was het vooral een vrij saaie Indiase stad waar alleen wel wat avondleven was (kroegen om 23.30 uur gesloten). Ik was ook nog eens niet lekker dus ik heb hier een dag op bed doorgebracht.
We zijn dus vlot op weg gegaan naar Ooty, ofwel Udagamandalam, een hillstation met nog vrij veel Engelse gebouwen. De tocht zou 5 1/2 uur duren in een deluxe bus die hier zelden enige luxe heeft, we kwamen na 12 uur in de lokale bus aan. Soms gaat het allemaal niet zoals je het plant. We zaten daar in een guesthouse dat werd gerund door een afstammeling van de Engelsen; hij zag er Engels uit maar zowel qua spraak als manieren erg Indiaas. Grappig om te zien. India is overal anders en ook hier bleek dat weer; het is hier KOUD in de avond. Er werken Nepalezen in het guesthouse dus die hebben daar geen last van maar wij waren erg blij als het vuurt brandde in de woonkamer of voor het slapen gaan in de slaapkamer, brr. Hier een wandeling gemaakt vanaf het hoogste punt door naaldbossen en een grote vos tegengekomen. Ook hebben we een rit gemaakt met een toytrain. We hadden mazzel want hij reed nog maar 3 dagen in verband met allemaal aardverschuivingen door de regen van een paar maanden geleden. Hier ineens veel koffie en theeplantages. Ook weer erg mooi maar weer tijd voor wat warmte.
We zijn doorgereisd naar Fort Cochin, bekend van de Chinese visnetten, in Kerala. Ineens is het bloedheet en is het zwaar om veel te ondernemen op het heetst van de dag dus ook hier weer een scooter gehuurd om de omgeving te verkennen. Het lijkt alsof je een paar eeuwen teruggaat in de tijd; zowel door de oude Portugese huizen die bewaard zijn gebleven als door de kleine vissersbootjes en marktjes waar de vis verkocht wordt.
In Allepey hebben we een tocht gemaakt door de backwaters; eeuwenoude kanaaltjes waar nu nog steeds alle transport over plaatsvindt: kinderen worden met de boot opgehaald voor school, de mensen wassen zich er, en de (af) was wordt er gedaan. Wij zaten op een houseboat met zijn tweetjes met 3 man personeel (kapitein, kok en roeier). Arbeidskracht is hier erg goedkoop. De minimumlonen zijn net verhoogd naar 130 roepies per dag (2 euro). Het landschap glijdt heel langzaam aan je voorbij, boekje erbij, beetje schaken (1x remise!) en dan tijd voor een biertje wat aan boord zou zijn: sorry sir, one hour…. Afijn, 2 ½ uur later kwamen ze aan met lauw bier. Het blijft wel India….
Na deze inspanning op de boot tijd voor wat ontspanning en naar het strand van Varkala gegaan. Hier helaas geen hutje aan het strand maar wel lekker om nog even een paar dagen lekker te eten, paar uur strand en een drankje in de avond.
Nou ja, in hele korte tijd heel veel gezien. Het zuiden is erg mooi en groen maar toch gaat mijn voorliefde uit naar het noorden ondanks dat het reizen daar lastiger is.
Met mijn spullen gaat het niet zo goed; ik ben mijn geliefde ebook kwijtgeraakt en ook nog mijn zonnebril en mijn lievelingsjurkje heb ik laten liggen in Goa. Helaas.
Ondanks dat we ver weg zitten, heb ik wel erg meegeleefd met de schaatskoorts en had ik zelf ook wel zin om een rondje te maken.
Weer erg bedankt voor de post en de mailtjes nav mijn vader.
Liefs,
Karin
Omdat onze trip naar Hampi niet doorging, moesten we ineens gaan nadenken wat we dan wilden gaan doen. Ook als je veel tijd hebt om te reizen, heb je toch vaak nog haast en wij moesten 14 januari in Kerala zijn dus we moesten wel wat doorreizen.
Uiteindelijk hebben we gekozen voor Bangalore. De IT sector is hier gigantisch en wij wilden daar wel wat van zien. Helaas, ondanks dat het de meest “westerse”stad zou zijn, was het vooral een vrij saaie Indiase stad waar alleen wel wat avondleven was (kroegen om 23.30 uur gesloten). Ik was ook nog eens niet lekker dus ik heb hier een dag op bed doorgebracht.
We zijn dus vlot op weg gegaan naar Ooty, ofwel Udagamandalam, een hillstation met nog vrij veel Engelse gebouwen. De tocht zou 5 1/2 uur duren in een deluxe bus die hier zelden enige luxe heeft, we kwamen na 12 uur in de lokale bus aan. Soms gaat het allemaal niet zoals je het plant. We zaten daar in een guesthouse dat werd gerund door een afstammeling van de Engelsen; hij zag er Engels uit maar zowel qua spraak als manieren erg Indiaas. Grappig om te zien. India is overal anders en ook hier bleek dat weer; het is hier KOUD in de avond. Er werken Nepalezen in het guesthouse dus die hebben daar geen last van maar wij waren erg blij als het vuurt brandde in de woonkamer of voor het slapen gaan in de slaapkamer, brr. Hier een wandeling gemaakt vanaf het hoogste punt door naaldbossen en een grote vos tegengekomen. Ook hebben we een rit gemaakt met een toytrain. We hadden mazzel want hij reed nog maar 3 dagen in verband met allemaal aardverschuivingen door de regen van een paar maanden geleden. Hier ineens veel koffie en theeplantages. Ook weer erg mooi maar weer tijd voor wat warmte.
We zijn doorgereisd naar Fort Cochin, bekend van de Chinese visnetten, in Kerala. Ineens is het bloedheet en is het zwaar om veel te ondernemen op het heetst van de dag dus ook hier weer een scooter gehuurd om de omgeving te verkennen. Het lijkt alsof je een paar eeuwen teruggaat in de tijd; zowel door de oude Portugese huizen die bewaard zijn gebleven als door de kleine vissersbootjes en marktjes waar de vis verkocht wordt.
In Allepey hebben we een tocht gemaakt door de backwaters; eeuwenoude kanaaltjes waar nu nog steeds alle transport over plaatsvindt: kinderen worden met de boot opgehaald voor school, de mensen wassen zich er, en de (af) was wordt er gedaan. Wij zaten op een houseboat met zijn tweetjes met 3 man personeel (kapitein, kok en roeier). Arbeidskracht is hier erg goedkoop. De minimumlonen zijn net verhoogd naar 130 roepies per dag (2 euro). Het landschap glijdt heel langzaam aan je voorbij, boekje erbij, beetje schaken (1x remise!) en dan tijd voor een biertje wat aan boord zou zijn: sorry sir, one hour…. Afijn, 2 ½ uur later kwamen ze aan met lauw bier. Het blijft wel India….
Na deze inspanning op de boot tijd voor wat ontspanning en naar het strand van Varkala gegaan. Hier helaas geen hutje aan het strand maar wel lekker om nog even een paar dagen lekker te eten, paar uur strand en een drankje in de avond.
Nou ja, in hele korte tijd heel veel gezien. Het zuiden is erg mooi en groen maar toch gaat mijn voorliefde uit naar het noorden ondanks dat het reizen daar lastiger is.
Met mijn spullen gaat het niet zo goed; ik ben mijn geliefde ebook kwijtgeraakt en ook nog mijn zonnebril en mijn lievelingsjurkje heb ik laten liggen in Goa. Helaas.
Ondanks dat we ver weg zitten, heb ik wel erg meegeleefd met de schaatskoorts en had ik zelf ook wel zin om een rondje te maken.
Weer erg bedankt voor de post en de mailtjes nav mijn vader.
Liefs,
Karin
-
26 Januari 2010 - 17:05
Maarten:
Die soepjurk zeker hahaha! -
26 Januari 2010 - 21:29
Marlie:
Jaloers! Jaloers! Zoals je w.s nog weet heb ik niets met winters weer behalve dat ik de natuur vanachter het raam wel prachtig vind. De foto over "het toilet" is geweldig. iets voor de Opzij? Alles ziet er prachtig uit en ook op jullie gezichten is "genieten"te lezen. kus Marlie
P.s ik geloof dat ik weet welke jurk Maarten bedoeld.... -
31 Januari 2010 - 21:17
Je Wijf:
Wat kan ik zeggen, als ik net je andere bericht per mail binnen krijg.Het contrast hiervan is wel heel erg groot,en ben ik eigenlijk veel meer met je vader bezig, dan met je verslag.
Heb net Pa en ma proberen te bellen, ook via de mobiel.Helaas nemen ze niet op.Ik ga er vanuit dat ze inWierden zitten.
Heb je net sms gestuurd, en ook Dennis gesproken(paultje heeft late dienst).Hoop je heel snel te spreken!!Waswel heelerg blij je vorige week te spreken.
Hopelijk wordtik woensdag geopereerd, en dinsdag opgenomen, mocht er een spoed tussen komen, dan wordt ik 16 febr opgenomen en 17 febr. geopereerd!Maar ik duim voor komende week.Hoe eerder hoe beter!
Ik zet de knop om en ga er voor,Naatuurlijk mis ik je nu heel erg, zowel mbt je vader, je te willen steunen, en mbt mijn eigen ziekenhuisproces.Nou ja, het is zoals het is, en weet dat ik heel veel aan je den, en je heel erg mis.Ik ga het niet mooier maken dan dat het is.
Neem contact op met het hotel in Goa, en vraag ze alles op te sturen, psot restante.
hele dikke kus van je wijf, ook voor Rein. -
31 Januari 2010 - 21:18
Je Wijf:
Oja, mijn vader gaat dinsdag naar huis(verpleeghuis, stel ik zo lang mogelijk uit).Hij uit het ziekenhuis, ik er in.Hoe symboliser kan het zijn. -
31 Januari 2010 - 21:19
Je Wijf:
ps met langer haar vindt ik je toch wel vee leuker hoor schat.De oude kaar.:-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
